GESCHIEDENIS VAN DE VAARTLANDERS
GESCHIEDENIS VAN DE VAARTLANDERS
In de jaren 50 werd in de Bezemstraat (de huidige Koenraadlaan) in Strijp begonnen met Jongensgemeenschap St. Koenraad in een deel van het capucijnerklooster. Daar werden op zondag ontspanningsavonden georganiseerd. Tafeltennissen, biljarten, kaarten enz.
Ook werd eens per jaar in de zomer een jongenskamp georganiseerd. Dit vond plaats in Berg en Terblijt (Zuid-Limburg), waar zij helemaal met de fiets naartoe gingen. Ze sliepen nog op strozakken en er werd elke dag een heilige mis opgedragen in een speciale kapeltent.
Later is de Jongensgemeenschap St. Koenraad verhuisd naar de kelder van het klooster.
Elke avond waren daar verschillende clubs zoals: de hobbyclub, electroclub, houtbewerkingclub en de judoclub. Op vrijdagavond organiseerden zij een disco, welke druk bezocht werd. De traditie van op kamp gaan in de zomer werd gewoon voortgezet tot ongeveer 1974. Vanaf toen werd het kamp gemengd, jongens en meisjes. Daarna werden de zomerkampen dichter bij huis gepland, maar nog steeds op de fiets. Ook werd vanaf toen een najaarsweekend georganiseerd.
Inmiddels hadden we via de judoclub contact met de Landing in Vaartbroek. Kinderen vanuit Vaartbroek gingen ook mee met de Koenraad op zomerkamp. In 1982 werd de kelder in het klooster gesloten en gingen we naar een nieuwe locatie: 'Oes Hoes' aan de Koenraadlaan. De leiding daar was niet echt geïnteresseerd in ons jeugdkamp en na een gesprek met Stichting Vaartbroek, die erg enthousiast waren, zijn we overgestapt naar Woensel en hebben daar 'de Vaartlanders' in 1982 opgericht.
Meer dan 30 jaar lang hebben we jeugdkampen georganiseerd vanuit de wijkactiviteiten Vaartbroek (Woensel), maar tegenwoordig zijn we een zelfstandige stichting. De knowhow en ervaring van bijna 40 jaar Vaartlanders zorgen voor een goed georganiseerde en stabiele stichting. Met nog steeds als doel het organiseren van leerzame, spannende, uitdagende maar vooral leuke jeugdkampen.
Klooster van de Paters Capucijnen.
De binnentuin van het klooster van de Paters Capucijnen aan de Koenraadlaan. We kijken ook tegen de achterwand van de Koenraadkerk. Het klooster, en vermoedelijk ook de kerk, werd gebouwd met zogenaamde kloostermoppen. Een erg groot formaat baksteen. De gangen om deze binnentuin waren allemaal voorzien van glas in lood, waar je nauwelijks doorheen kon kijken. Misschien dat daarom de tuin zo slecht werd onderhouden :p